¿Por qué
de repente
en
mi mente
un destello
inclemente
que oscurece
al sol?
¿Es verdad
o fantasía
aunque alguno
se ría
que este brillo
escondía
un poema
o canción?
¿Quien es
el que deja
historias
tan viejas
en frases
añejas
que no fueron
ni son?
¿Por qué
es mi pluma
con tintas
oscuras
que traza
figuras
formando
oración?
O bien
las dispone
en distintos
renglones
sin fallos
ni errores
con mucha
ilusión.
¿Por qué
hago preguntas
tal vez
todas juntas
buscando
respuestas
que nadie
pensó?
En el fondo
muy hondo
del alma
propongo
que el Dios
indulgente
me otorgue
perdón.
Porque
esta pasión
no responde
preguntas
ni sueltas
ni juntas
con santa
intención.
Pero dice
sin letras
sin tinta
ni vueltas
que no hay
más respuesta
que la
inspiración.
👍👍👍
Me gustaMe gusta